بله، شفا دادن بیماران، سخن گفتن با حیوانات و دو نیم کردن ماه در آسمان از جمله ی معجزه های پیامبر (ص) بوده است. معجزه ی دو نیم کردن ماه در آیه ی 1 سوره ی بقره آمده است.

معجزه ی هر پیامبری هم آهنگ با شرایط روزگار خودش بوده است؛ مثلاً در زمان موسی (ع) که سحر و جادو رواج داشت، حضرت موسی (ع) عصایش را اژدها می کرد تا معلوم شود کار او از کار جادوگران بالاتر است.

در زمان حضرت عیسی (ع) نیز دانش و پزشکی بسیار رونق داشت و برای همین، حضرت عیسی (ع) شفا دادن کوران مادر زاد و زنده کردن مرده ها را معجزه ی خود قرار داد.

در زمان حضرت محمد (ص) هم سخنرانی زیبا و شعر و شاعری رواج بسیار داشت؛ به همین دلیل خداوند قرآن کریم را معجزه ی پیامبر قرار داد که از شعر هر شاعر و سخنرانی هنرمندانه ی هر گوینده ای دل نشین تر است. جالب است بدانید همه ی معجزات پیامبران در زمان خودشان انجام شده و پایان یافته است؛ اما معجزه ی پیامبر اسلام از آغاز نزول وحی تا قیامت ادامه دارد.

آری، یکی از نشانه های معجزه بودن قرآن بیان برخی مطالب علمی است که سال ها قبل از کشف آن در قرن آمده است. مثلاً کروی بودن زمین بر اساس برخی آیات قرآن قابل اثبات است. در آیه ی سوره ی 40 معارج از مسرق ها و مغرب ها سخن به میان آمده است. اگر زمین مسطح بود، فقط یک مشرق و یک مغرب داشتیم؛ اما مشرق ها و مغرب ها وقتی ایجاد می شود که زمین گرد باشد و با چرخیدن به دور خودش، در هر زمانی خورشید، طلوع و غروب کند و در هر زمانی مشرق و مغربی پدید آید.

گروهی از دانشمندان بررسی هایی در کلمات قرآن و تعداد آن ها انجام داده اند و به نتیجه های جالبی رسیده اند که می توان از آن ها به عنوان شگفتی های عددی قرآن یاد کرد؛ به عنوان مثال کلمه ی «یوم» به معنی روز به تعداد روز های سال یعنی 365 بار در قرآن به کار رفته و کلمه ی «شهر» به معنی ماه، 12 بار به تعداد ماه های سال در قرآن آمده است. هم چنین دو کلمه ی «حیات» (زندگی) و «موت» (مرگ) که مقابل هم هستند، با حساب کلمات هم خانواده های خود به طور مساوی در قرآن آمده اند. واژه ی «اخ» (برادر) و کلمات «شیخ» (پیرمرد) و «طفل» (کودک) نیز هر کدام 4 بار در قرآن آمده است. واژه های «دنیا» و «آخرت» نیز هر کدام 115 بار و به طور مساوی در قرآن به کار رفته اند.

قرآن معجزه است برای آن که مردم نمی توانند کتابی مانند آن بنویسند. قرآن ویزگی هایی دارد که هر یک از آن ها می توانند نشانه ی معجزه بودن این کتاب آسمانی باشد؛ از جمله ی این ویژگی ها زیبایی و دل نشینی عبارات قرآن است؛ حتی کافران روزگار پیامبر (ص) هم از شنیدن آیه های قرآن لذت می بردند. تاکنون هیچ کسی نتوانسته مانند قرآن بگوید و بنویسید. پس از این نظر قرآن معجزه است و معلوم می شود که از طرف خداست. از سوی دیگر قرآن کریمپیش گویی های کرده که نشان می دهد این کتاب حرف انسان نیست؛ مثلا قرآن کریم پیروزی امپراطور روم و نیز فتح مکه را سال ها قبل از این حادثه خبر داد. خبر اول در سوره ی روم و خبر دوم در سوره ی فتح آمده است.

معجزه، کاری است که مردم از انجام آن عاجز و ناتوانند و فقط پیامرانند که با اجازه ی خدا می توانند آن را انجام دهند. پیامبران معجزه می کنند تا به مردم بفهمانند از طرف خدا آمده اند و حرف هایی که می زنند، حرف و پیام خداست. معجزه یک از نشانه های پیامبری است.